Luoyang, Pingyao, Wutai Shan en Beijing!

Voordat we eergister in de Olympische stad Beijing zijn aangekomen hebben we nog twee hele mooie en verschillende dorpjes bezocht.
In Luoyang hebben we de Longmen grotten bezocht, tempels die ze uit de rotsen hebben gehakt, echt weer heel bijzonder om te zien en wederom projecten waar honderden/duizenden mensen jaren aan gewerkt hebben, zoals vele werken in China. Het blijft ongelofelijk. 's Avonds hebben we voor het eerst de nachttrein gepakt. Na vier binnenlandse vluchten werd het tijd om te ervaren hoe het is een lange afstand met de trein af te leggen. We lagen met twee andere Chinezen in een cabine. Alhoewel de bedden er niet heel schoon uitzagen en er waarschijnlijk al tal van Chinezen op gelegen hadden, viel het ons verder erg mee. De bedden waren verassend comfortabel en de reis verliep prima. Desondanks maak je geen hele goede nacht wat we later wel voelden. Vervolgens moesten we nog twee uur in een andere trein die werkelijk overvol was. We rolden dan ook bijna letterlijk de trein uit. We kamen aan in Pinyao, een mooi middeleeuws stadje wat nog een volledige stadsmuur kent. We hebben over deze muur gelopen en door de straatjes. Het toerisme is ook hier al flink doorgedrongen. Vele historische huizen zijn kleine musea geworden. Zo bezochten we de gebouwen van wat ooit een van de grootste banken van China waren. Inclusief poppen en inrichting krijg je een aardig beeld van hoe het in die tijd ging.
De volgende dag reisden we alweer door naar de volgende bestemming Wutai Shan. Door de afgelegen lokatie in de bergen zaten we vijf uur lang in een busje wat over onverharde wegen denderde.. lekker lezen was er helaas niet bij. Na weer een flinke onderhandeling in een van de hotels hebben we een mooie kamer kunnen regelen. De volgende dag zijn we naar een van de toppen gereden. Een vriendelijke monnik die goed Engels sprak hielp ons bij het regelen van een taxi. We waren zijn vrienden omdat hij goed Engels heeft geleerd van mensen 'zoals wij'. Wel mooi hoe je als westerling hier over een kam word geschoren. Op de top lag een tempel wat een redelijke puinhoop was omdat ze het aan het restaureren waren. Maar de uitzichten en de rust waren wel echt super! Het was hier een stuk kouder dus voor het eerst gingen de truien aan. Het was net alsof je je even in Frankrijk bevond. Terug in het dorpje nog wat tempels bezocht. Maar na zoveel tempels gezien te hebben zijn we wat tempel-moe waardoor we hier snel doorheen gelopen zijn. Daarna werden we snel een restaurant binnen getrokken waar we temidden van tien toekijkende personeelsleden prima hebben gegeten, en deden we net alsof we niet doorhadden dat ze stiekem met hun telefoons fotos zaten te maken. De volgende dag leek het ons leuk om te paard naar een andere kleinere top te gaan. Ook hier werden we als westerling weer even flink belazerd. We zijn inmiddels al redelijk gedreven in dit soort spelletjes dus voordat we ingingen op een voorstel hebben we andere Chinezen gevraagd wat zij betaalden. Vele Chinezen deden een enkele rit, wij wilden dit ook zodat we naar beneden konden lopen. Echter werd het bij ons geweigerd en moesten we een naar boven en terug te paard. Gefrustreerd hebben we toen maar de kabelbaan genomen. Na boven van het uitzicht genoten te hebben werden we aangesproken of we met een paard naar beneden wilden en zodoende hebben we alsnog een enkele rit gemaakt. Angelique had nog niet eerder op een paard gezeten waardoor we nog even twijfelden, er zat namelijk niet echt een zadel op (een paar dekens) en een kleine instructie zat er ook niet in. Toch gegaan en zo ginen we weer de berg af. De eerste stappen waren even spannend, maar daarna als profie ruiters de berg af gelopen.

Diezelfde middag moesten we alweer met de bus door naar Datong. Een busreis die we met heel veel moeite en veel handen en voeten werk de dag ervoor geregeld hadden. Datong is een stad die je zeker moet zien te ontwijken, alles is vies en de smog is vreselijk. De volgende dag vanaf hier het vliegtuig genomen naar Beijing! Op het vliegveld werd alle bagage (inclusief backpack) flink gecheckt waarna we het vliegtuig in konden.

Aangekomen op het vliegveld op 08-08-08 voel je gelijk de spanning van de Olympische Spelen. Overal OS-volunteers, OS-vlaggen, OS-afbeeldingen en tv-schermen en natuurlijk veel meer westerse mensen. Alles ziet er tip-top uit, we zaten op de allerschoonste wc's die we tot nu toe in China gezien hadden. Vanuit de taxi zagen we de keurige wegen allemaal voorzien van OS-vlaggen langs de zijlijn en de aparte rijbaan voor de olympische autos. Vele borden langs de weg die aangeven waar alle OS-venues zijn. Toen we vervolgens door iets minder mooi Beijing reden werden we langzaamaan wat nerveus over het onderkomen wat we op de gok geboekt (en betaald!) hadden. Daar aangekomen viel het gelukkig mee. Direct toch even onze inmiddels aardig ontwikkelde onderhandelingsvaardigheden in de strijd gegooid wat ons een prachtige ruime kamer opleverde met uitzicht op het water. Alhoewel de lokatie niet optimaal is, hebben we het goed getroffen hier. Diezelfde middag direct de metro gepakt en naar Tianan'an square gereden om onze toeziend oog van Mao met honderden andere toeristen de grootsheid hiervan te bewonderen. Hier kort even rondgelopen, met diverse Chinezen op de foto gezet, zijn we op zoek gegaan naar een plek om wat te eten. Niets vermoedend liepen we heel toevallig langs een enorm gebouw wat toch wel heel oranje aangekleed was, wat het Holland Heineken House bleek te zijn. Uiteraard hebben we hier direct een kijkje genomen en was het even wennen toen we na vijf weken China ineens te midden van honderden Nederlanders in een uberhollandse setting een frietje zaten te eten. Daarna nog even de omgeving verkend om 's avonds terug te keren voor de Openingsceremonie. Vanwege onze reis hebben we China redelijk leren kennen waardoor de elementen van de Openingsceremonie heel herkenbaar waren voor ons. Met honderden Nederlanders hebben we die avond zitten kijken. De volgende dag hebben we het welbekende Silk Street bezocht, dit is de plek waar je in Beijing je souvenirs kan kopen en kleding tegen lage prijzen, nepmerken weliswaar, dus het werd weer afdingen...Hier ging het er behoorlijk heftig aan toe tot aan 'in hoekjes te worden gedreven' en 'aan je arm meegesleurd te worden' maar desondanks hebben we enkele mooie aankopen hier gedaan. Daarna dachten we een mooie fotoshoot te maken van de Olympische venues maar ter plekke zagen we een groot hek voor ons opdoemen die het onmogelijk maakte om dichterbij dan 200 meter bij de venues te komen (dus enkel een fotoshoot op afstand...). Enigszins teleurgesteld zijn we toen weer doorgegaan naar het Holland Heineken House om de laatste Olympische tickets te bemachtigen. Na 3 uur wachten en vele gesprekken met andere supporters liepen we uiteindelijk met twee volleybal-tickets de deur weer uit (was niet de bedoeling, onze voorkeur lag bij het turnen maar natuurlijk waren deze allang uitverkocht). De volgende dag onze dag (zoals vele anderen in Beijing) met een bezoek aan de Starbucks gestart om daarna onze weg te vervolgen naar de Forbidden City. Het is erg indrukwekkend om te zien dat hier vele emperors gewoond hebben en dit nog maar sinds 'relatief' korte tijd door toeristen kan worden bezocht. Hierna doorgesjeest naar de Temple of Heaven wat wederom erg mooi was ook al hebben we er redelijk snel doorheen gelopen. Een van de laatste hotspots van die dag was een riksja-rit door de Hutong, de bekende achterwijken van Beijing met binnenplaatsjes met hun eigen knussige sfeer. 's Avonds hebben we voor het eerst de supporter-sfeer geproefd tijdens de volleybal-wedstrijd tussen China en Bulgarije met daaropvolgend Duitsland tegen Polen. Vooral de Chinezen waren in grote getale aanwezig en zorgden samen met de buitenlandse toeristen voor een goede sfeer. Teruggekomen bij de kluisjes om onze tassen op te halen met souvenirs werd ons verteld dat ze een tas hadden meegegeven aan iemand anders (omdat de cijfers zo op elkaar leken...). Na heftige discussies met de volunteers die daar stonden kwam de politie waar we na een uur het geld van terugontvingen van onze souvenirs. De volgende morgen dus weer terug naar Silk street om dezelfde souvenirs opnieuw te kopen..hierna was het Summerpalace aan de beurt waar de emperors hun zomers doorbrachten, prachtige paleizen en tempels op heuvels rondom het Kunming meer. Nadat deze klim vervolgden we onze weg naar een Japans restaurant voor wat lekkere voorbijschuivende sushi om onze weg voort te zetten naar het Heineken Holland House om een mooi feestje mee te pakken met van Velzen en DJ Erick E! Frido hebben we hier ook nog gemeet om samen een mooi feestje te bouwen. Vanmorgen toch enigszins brak opgestaan om daarna de laatste souvenirs in te slaan op Silk Street.
De laatste daagjes gaan nu in waarin we nog de hockeywedstrijd China - Nederland gaan meemaken morgenochtend om direct daarna het hoogtepunt van China te zien: de Chinese muur!

Helaas bij deze nog niet de vele foto's maar deze houden jullie nog van ons tegoed!